Thesis Travel to Pretoria

Met nog maar 5 dagen over in Pretoria, is het hoog tijd voor wat reflectie. Wat heb ik bijgeleerd? Welke dingen zijn niet vanzelfsprekend, maar beschouwde ik wel zo? Wat heb ik gemist? Zou ik dit hele avontuur opnieuw ondernemen nu ik weet wat me te wachten stond? Er komen uiteraard geen éénduidige of volledige antwoorden hieronder, maar wie niet waagt niet wint... Wat heb ik bijgeleerd?  Vele dingen, hele banale dingen maar waarschijnlijk ook vele dingen waar ik de vinger nog niet op kan leggen. Niet hoeven koken maakt veel tijd vrij. Met iemand random op de bus een praatje beginnen leidt in 90% tot een best interessant gesprek en een busrit die 10 keer korter lijkt. Ik hou niet van het modelleren van fysische problemen. Hoe cool COMSOL ook is, het is niets voor mij. Ik weet niet wat ik wil worden of doen als ik afstudeer, maar dat hoef ik ook nog niet te weten voor het juli 2018 is en ik kan gerust zijn dat mijn interesseveld breed genoeg is om iets leuk te vinden...

Na een tijdje elke dag de bus te nemen, ontstaat er een verzameling bonte herinneringen aan uiteenlopende busritten die misschien wel het delen waard zijn. Hierbij inbegrepen de korte wandelingetjes naar de busstations. De campus van TUT waar ik zit is de "Main campus": een erg grote campus met veel verschillende departementen en ook nog eens een aantal erg grote gebouwen vol studentenkoten. Ondertussen ken ik mijn weg, maar zelfs met mijn vrij goed oriëntatie vermogen liep ik enkele keren verloren. Erg verwarrend als gebouwen plots open blijken te zijn binnenin, of half open, trappen achter elke hoek omdat de grond zelf heuvelachtig is, kortom moeilijk te beschrijven maar nogal desoriënterend. Er is een mooie open centrale plaats met een fontein waar iedereen graag fotoshoots neemt en voor zij die het weten zijn is er achterin een klein meer, waar ik graag mijn lunch ga opeten, verderop is de skyline van Pretoria te zien. De lente zorgde voor de aankomst van zwaluwen di...